تأثیر نوع قلمه و نوع تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی (IBA، NAA و 2,4-D) در ریشه‌زایی قلمه‌های سرخدار (Taxus baccata L.)

به­منظور کمک به زادآوری و حفاظت از رویشگاه­های موجود سرخدار، تأثیر نوع قلمه (ساده و پاشنه­دار) و اکسین­های ایندول بوتریک اسید (IBA)، نفالین استیک اسید (NAA) و 2 و 4 دی­کلروفنوکسی استیک اسید (2, 4-D) در ریشه­زایی قلمه­های آن بررسی شد. قلمه­ها بعد از سترون­سازی، به مدت 30 دقیقه در اکسین­های IBA، NAA و 2, 4-D در غلظت­های 0، 02/0، 1/0، 2/0، 1 و 2 میلی­گرم در لیتر نگهداری و در گلدان­های پلاستیکی با استفاده از آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه کاشته شدند. برای تجزیه­و­تحلیل داده­ها از آزمون تجزیه واریانس دوطرفه و برای مقایسه میانگین‌ها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد زنده­مانی قلمه­های ساده، طول ساقه و ریشه در غلظت 2 میلی­گرم در لیتر IBA مشاهده شد. IBA، NAA و 2, 4-D در غلظت­های مختلف در قلمه­های پاشنه­دار تنها تولید کالوس کردند. در قلمه­های ساده، IBA در غلظت­های 1 و 2 میلی­گرم در لیتر تنها تولید ریشه کرده ولی NAA در غلظت­های مشابه تولید کالوس کردند. بهترین قلمه­ها برای تکثیر سرخدار، قلمه­های ساده تهیه‌شده از سرشاخه­های 2 تا 3 ساله که سبزرنگ بوده و کاملاً چوبی نشدند، هستند. مناسب­ترین تنظیم‌کننده رشد، IBA با غلظت دو میلی­گرم در لیتر است. تنظیم­کننده­های رشد NAA و 2,4- D به­دلیل روند کند در تولید ریشه، برای ریشه­زایی قلمه­های سرخدار توصیه نمی­شوند.